கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 106

ॐ

கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 106

अपि चेद्सुदुराचारो भजते मामनान्य भाक् ।  साधुरेव स मन्तव्यः सम्यग् व्यवसितो हि स: ।  (अध्याय ९ - श्लोक ३०)

அபி சேத் ஸுதுராசாரோ பஜதே மாம் அநந்ய பாக் ..  ஸாதுரேவ ஸ மந்தவ்யஹ ஸம்யக் வ்யவஸிதோ ஹி ஸஹ  ..  (அத்யாயம் 9 - ஶ்லோகம் 30)

Api Ched Suduraachaaro Bhajate Maam AnanyaBhaak .. Saadhureva Sa Mantavyah SamyagVyavasitho Hi Sah  ..  (Chapter 9 - Shlokam 30)

அர்தம் :  மிக மோஸமான துராசாரியும் அநந்ய பாவத்துடன் என்னை பஜிக்கத் தொடங்கினால் , ஸாது என்றே அறியப்படுவான் .  ஏனென்றால் அவனது நிஶ்சயம் த்ருடமானது .

ஸ்ரீ க்ருஷ்ணனின் அத்புதமான வாக்குறுதி இது .  ஹிந்து தர்மத்தின் விஶேஷ முத்ரை வாக்யம் இது .  மற்ற மதங்களில் பாபிகளுக்கு நிரந்தர நரகமே .  மறு வாய்ப்பே கிடையாது .  (அம்மதங்களில் பாபி என்ற சொல்லின் விளக்கமும் நகைப்புக்கு உரியதே .  பாபி என்பவன் ஸ்ரீ பரமனது படைப்பிற்கு எதிராக குற்றங்கள் புரிபவன் அல்ல .  மாறாக யேஶு அல்லது அல்லாவை ஏற்காதவர்கள் பாபிகளாம் .  சர்ச்சுக்கும் மஸூதிக்கும் வராதவர்கள் பாபிகளாம் .)  ஹிந்து தர்மத்தில் முடிவுறா வாய்ப்புகள் .  பாபிக்கு , மஹாபாபிக்கு , ஏன் ! துஷ்ட துராசாரிக்கும் எல்லையற்ற வாய்ப்புகள் உண்டு .

ஸ்ரீ பரமனைத் தம் வாழ்க்கையின் கேந்த்ரம் ஆக்க வேண்டும் .  அவனை நோக்கித் திரும்ப வேண்டும் .  பல நிலைகள் உள்ளன .  அவனை மறந்து உலகத்தை மாத்ரம் பார்த்தல் என்பது அடிமட்ட நிலை .  உலகத்தைப் பார்ப்பது மற்றும் அவனை நினைப்பது .  ஸ்ரீ பரமனது திஶையில் இது முதல் நிலை .  அவன் மூலம் உலகத்தைப் பார்ப்பது என்பது அடுத்த நிலை .  இந்நிலை அடைந்து விட்டால் , உலகத்தையே அவனாகப் பார்த்தல் என்ற அடுத்த நிலை ஸுலபமாகி விடும் .  உலகம் மறைந்து , அவன் மாத்ரமே தெரிதல் என்பது மோக்ஷ நிலை .

துராசாரியும் ஸாது ஆகி விடுவான் என்கிறாரே !!!  அடுத்த ஶ்லோகத்தில் தத்க்ஷணமே மஹாத்மா ஆகி விடுவான் என்கிறார் .  அதெப்படி ?  இது ஸாத்யமா ?  நிஶ்சயம் த்ருடமானது என்பதால் இது ஸாத்யமே !!  ஸிகரெட் , ஸாராயம் போன்ற பழக்கங்களில் இருந்து வெளிவர வேண்டும் என்று நினைப்பவர்கள் பலர் .  ஆனால் , மனஸ் பலஹீனமாக இருப்பதால் , நிஶ்சயம் த்ருடமாக இல்லாததால் , "கொஞ்ஜம் கொஞ்ஜமாகக் குறைத்து , ஒரு ஸில நாட்களில் விட்டு விடலாம்" என்று யோஜிப்பர் .  பெரும்பாலும் இவர்களால் அப்பழக்கத்தில் இருந்து வெளியேற முடியாது .  மாறாக , த்ருட நிஶ்சயம் உள்ள நபர் , அப்பழக்கத்தை தத் க்ஷணம் உதறித் தள்ளி விடுவார் .  ஸந்ந்யாஸீயாக வேண்டும் என்று நினைத்து , திட்டம் இட்டு , பயிற்சிகள் எடுத்துக் கொள்பவர் பெரும்பாலும் ஸந்ந்யாஸீ ஆவதில்லை .  த்ருட நிஶ்சயம் கொண்டவர் மனஸில் தத் க்ஷணம் வைராக்யம் உதித்து , வீட்டை விட்டு வெளியேறி விடுவார் .

"துராசாரி அல்லது மோஸமான நடவடிக்கைகள் கொண்டவன் என்னை அநந்ய பாவத்துடன் பஜித்தால் , நல்லவன் ஆகி விடுவான்" , என்று ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன் சொல்லவில்லை .  ஸாது ஆகி விடுவான் .  மஹாத்மா ஆகி விடுவான் என்கிறார் .  ஒரு பாழடைந்த பங்களா நூறு வர்ஷங்களாக இருட்டில் மூழ்கி இருக்கிறது .  அதில் ஒளி ஏற்றிட நீண்ட காலமும் , அரும் பெரும் முயற்சிகளும் அவஶ்யமா ?  அவஶ்யம் இல்லை .  ஒரே ஒரு க்ஷணமும் ஒரே ஒரு விளக்கும் போதும் .  ஒளி ஏற்ற வேண்டும் என்ற நிஶ்சயம் த்ருடமானதாய் இருக்க வேண்டும் .  அவ்வளவுதான் .  இவ்விஷயத்தில் ஸ்ரீ வால்மீகி ஜ்வலிக்கும் ஒரு உதாஹரணம் .