வான ப்ரஸ்தம்

\

 

வானபிரஸ்தம்

 

உலக வாழ்க்கை ஒரு பயணம். இப்பயணத்தின் பாதையை நான்கு கட்டங்களாக ப் பிரித்துள்ளனர் நம் முன்னோர்கள். இந்நான்கு கட்டங்கள் ஆஷ்ரமங்கள் எனப் படுகின்றன. ப்ரஹ்மசர்யம், க்ருஹஸ்தம், வானப்ரஸ்தம் மற்றும் ஸந்யாஸம்.

முதல் கட்டம் ப்ரஹ்மசர்யம். இது படிக்கும் பர்வம். அறிந்து கொள்ளும் பர்வம். உலகத்தைப் பற்றியும், தனக்கும் உலகத்திற்கும் உள்ள பிணைப்பினைப்  பற்றியும் அறிந்து கொள்ளும் பர்வம். பண்டைய காலத்தில், அறிந்து கொள்ளுதல்  குருகுல வாஸத்தில் நிகழ்ந்தது. இன்று பெரும்பாலோர் அறிதலுக்காக பள்ளிக்கூடம் மற்றும் கல்லூரிக்குச் செல்கின்றனர்.

கல்வி கற்கும் பர்வத்தின் முக்ய அடையாளம் ப்ரஹ்மசர்யம் அல்லது புலன் கட்டுப்பாடு. ஸுகார்தினோ குதோ வித்யா? வித்யார்தினோ குதோ ஸுகம்? ஸுகார்தி வா த்யஜேத் வித்யா. வித்யார்தி வா த்யஜேத் ஸுகம். என்பது நம் முன்னோர் வாக்கு.

सुखार्थिनो कुतो विद्या? विद्यार्थिनो कुतो  सुखं? सुखार्थी वा त्यजेत् विद्या | विद्यार्थी वा त्यजेत सुखम |

{ஸுகம் நாடுபவனுக்கு ஏது  வித்யை? வித்யை நாடுபவனுக்கு ஏது ஸுகம்? ஸுகம் நாடுபவன் வித்யையை வேண்டும் அல்லது வித்யை நாடுபவன் ஸுகத்தை விட வேண்டும்.}

புலன்கள் தத்தம் விஷய ஸுகத்திற்குப் பின்னால் திரிந்தால் மனஸும் அலையும். வித்யை  பெறுவதற்கு மனஸின் எகாக்ரதா அல்லது குவிதல் இன்றியமையாதது. அதனால் தான் நம் முன்னோர்கள் ப்ர்ஹ்மசர்ய ஆஷ்ரமத்தில் எளிமையான வாழ்க்கையை வலியுறுத்தினர்.

பாயில் படுக்கை, எளிமையான உணவு, அவசியமான உடைகள் மட்டும், உடல் உழைப்பு, ஸேவை, கடும் நியமங்களுடன் கூடிய கட்டுப்பாடான வாழ்க்கை... ப்ரஹ்மசர்ய வாழ்க்கை இதுவே. குடும்பம் மற்றும் நகரத்தில் இருந்து தூரத்தில் அமைக்கப்பட்டிருந்த குருகுலங்களில் இத்தகைய வாழ்க்கையை வாழ்ந்து, கல்வி பயின்று திரும்பும் மாணவன் அடுத்த பர்வமான க்ருஹஸ்தாஷ்ராமத்தில் அடி எடுத்து வைக்கிறான். இன்று பள்ளி, கல்லூரிகளில் படிப்பை முடித்து விட்டு வரும் மாணாக்கரும் குடும்பப் பர்வத்தில்தான் நுழைகின்றனர். (இன்று வேலை, உயர்ந்த வேலை, அதற்குத் தேவையான உயர்ப் படிப்பு, நிரந்தர வேலை என்ற சக்ரத்தில் சிக்கிக் கொண்ட பலரும் 35, 40 வயசிற்குப் பிறகே குடும்ப வாழ்க்கையில் பிரவேசிக்கின்றனர். அந்தோ பரிதாபம்.!!)

க்ருஹஸ்தாஷ்ரமத்தின் ப்ரதான அடையாளம் 'த' (थ) அல்லது நிலைத்திருத்தல்; க்ருஹத்தில், ஒரு இடத்தில் நிலைத்திருத்தல். (இதற்கு மாறாக ஸந்யாஸீ ஒரு இடத்தில் மூன்று நாட்களுக்கு மேல் தங்கக் கூடாது.) ஒரு க்ருஹஸ்தன் பொருள் ஈட்டுவது தனக்காகவோ தன் குடும்பத்திற்காகவோ மட்டும்  இல்லை. மற்ற மூன்று பர்வத்தில் உள்ளவர்களையும் போஷிப்பவன் க்ருஹஸ்தனே. நாட்டின் பொருளாதாரம் மட்டும் இல்லை, கலைகள், இலக்கியம், ஸங்கீதம், நாட்யம், கோவில்கள், பண்டிகைகள், பண்பாடு, பாரம்பர்யம், போன்ற அனைத்தும் காக்கப்படுவதும் வளர்க்கப் படுவதும் க்ருஹஸ்தனாலேதான்.

க்ருஹஸ்தன்  நிலைத்திடும் க்ருஹத்தில் பொருளும் (अर्थ) நிலைத்திடும்.  ஒரு இடத்தில் நிலைத்திருந்தால் மட்டுமே பொருள் சேர்ந்திடும். ஒரு துறையில் நிலைத்திருந்தால் மட்டுமே அனுபவம் சேர்ந்துடும். பொருளும் அனுபவமும் சேர சேரத்தான் ஸமுதாயத்தில் வளர்ச்சி ஏற்படும். பொருளும் அனுபவமும் அடுத்த தலைமுறைக்கு தொடர்ச்சியாக ஒப்படைக்கப் படும் போது, நாடு முன்னேற்றப் பாதையில் ஓங்கிடும்.  பொருளோடு காமமும் ( काम ) க்ருஹத்தில் நிலைத்திடும். (இன்று பொருட்களின் கிடங்காகவும் காமத்தின் கூடாரமாகவும் க்ருஹங்கள்  ஆகி வருகின்றன. அந்தோ பரிதாபம்!!!)

இவ்வுலக வாழ்க்கை நிலையானதில்லை அல்லவா? இங்கிருந்து விலக வேண்டியது நிஸ்சயம். எதுவும் வலுக்கட்டாயமாகத் திணிக்கப் படும் போது, அது கசப்பாகி, வெறுக்கத் தக்கதாகி விடுகிறது. அதையே நாம் ஸ்வயமாக ஏற்றுக் கொண்டு விட்டால்??  விலகுதலுக்கு நம்மை நாமே தயார் செய்து கொள்ளும் பர்வமே மூன்றாவது பர்வமான வானப்ரஸ்தம்.

இது ப்ரஹ்மசர்யம் மற்றும் க்ருஹஸ்தம், இரண்டும் இணைந்த ஒரு ஆஷ்ரமம். இங்கு படித்தல் உண்டு. உலகத்தைப் பற்றி அல்லாமல், தன்னைப் பற்றி. இங்கு  நியமங்களும் புலன் கட்டுதலும் உண்டு. வெளியிலிருந்து விதிக்கப் படாமல் ஸ்வயமாக ஏற்றுக் கொண்டவையாக. இங்கு பொருள் ஈட்டுதலும் பொருள் சேர்த்தலும் கிடையாது. ஆயின் க்ருஹம் உண்டு. மனைவியும் உடன் இருப்பாள். ஆனால் காமம் இல்லை. யக்ஞ சாலையாக  மாறி விட்ட க்ருஹம். (க்ருஹம் இல்லா நிலை, குடும்பத்தில் இருந்து வெளியேறி விடும் நிலை நான்காம் பர்வமான ஸந்யாஸம்.) 

க்ருஹத்தில் இருந்து வெளியேறுதல் அவசியம் இல்லை. குடும்பத்தைப் பற்றிய கவலையை, குடும்பத்துடனான பற்றுதலை, 'என்னுடையவர், என்னு டையது,' என்ற பிடிப்பினை விட வேண்டியது அவசியம். வெளிப்படையான தோற்றத்தில் அல்லாமல் மனஸில் மாற்றம் அவசியம். ஆனால், பற்றுதல் ஸுலபம். விடுதல் கடினம் அல்லவா? கோடு ஒன்றை அழிக்காமல் சிறிதாக்க வேண்டுமா? அதன் அருகில் பெரிய  கோடு ஒன்றை வரைந்து விடுங்கள். குடும்பம் என்ற சிறிய வட்டத்தில் புழங்கிய மனஸை விஸ்தரித்து ஊர், கோவில், அடுத்த தலைமுறை, ஊர்ப் பள்ளிக்கூடம், தர்மம், போன்ற ஏதோ ஒன்றில் லயிக்கச் செய்யலாம். (Expanded or Enlightened selfishness.) பற்றுதல் இருக்கட்டும். பரவலான ஒன்றைப் பற்றிக் கொள்வோம்.

இன்றைய காலத்தில் வானப்ரஸ்தம் எவ்வாறு அமைத்துக் கொள்ளலாம்? சில யோசனைகள்...

Ø பொருள் சம்பாதிக்க உலகம் முழுவதும் எங்கு வேண்டுமானாலும் செல்லுங்கள். 50க்குப் பிறகு நீங்கள் முடிவு செய்த வயஸில் உங்கள் க்ராமத்திற்குத் திரும்பி  வாருங்கள்.

Ø நீங்கள் சம்பாதித்த அனுபவத்தை வைத்தே வானப்ரஸ்த வாழ்க்கையைத் தொடங்குங்கள். இந்நாள் வரை, வயிற்றுக்காகவும் குடும்பத்திற்காகவும் பொருள் ஈட்டுவதற்காகப் பயன்பட்டதை வானப்ரஸ்தத்தில் ஊர் நன்மைக்காக, உலக நன்மை க்காகப் பயன் படுத்தத் தொடங்குங்கள்.

Ø உடலை ஆரோக்யமாக வைத்திட யோகாஸனம், ப்ராணாயாமம் பழகுங்கள்.

Ø மனஸை அமைதியாக வைத்திட மௌனம், வ்ரதம், ஜபம், த்யானம் போன்ற நியமங்களை வகுத்துக் கொள்ளுங்கள்.  

Ø ஆன்மீக ரீதியில் தன்னை வளர்த்துக் கொள்ள, தகுந்த முயற்சியில் இறங்குங்கள். அதற்கேற்ற புஸ்தகங்கள் படியுங்கள்.

 

Ø உள்ளே இருப்பதைத்தான் நம்மால் கொடுக்க முடியும். உள்ளே ஆனந்தம் இருந்தால் ஆனந்தத்தைக் கொடுக்க முடியும். சோகம் இருந்தால் சோகத்தை மட்டுமே கொடுக்க இயலும். எனவே, உங்களுள் ஆனந்தத்தை நிரப்பிக்  கொள்ளுங்கள். உத்ஸாஹத்தை நிரப்பிக் கொள்ளுங்கள். ஸ்வயநலம் இன்மையை நிரப்பிக் கொள்ளுங்கள். அமைதியை நிரப்பிக் கொள்ளுங்கள். த்ருப்தியை நிரப்பிக் கொள்ளுங்கள்.

 

இறுதியாக ஒரு விஷயம். 'நான் கொடுக்கிறேன்' என்ற பாவனை 'கர்தா பாவனை'. இது அஹங்காரத்திற்கான விதை. ரோஜா மலர் வாஸனை கொடுக்கிறதா? இல்லை. அதன் தன்மை, அதனுள் நிறைந்திருக்கும் அதன் ஸ்வ பாவம் வெளிப் படுகிறது. அதன் அணு அணுவிலும் நிறைந்திருக்கும் வாஸனை  வெளியே வழிந்தோடுகிறது. ரோஜாவினுள் 'நான் ஊருக்கு சேவை செய்கிறேன்' என்ற பாவனை எதுவும் கிடையாது. நீங்கள் அதன் வாசனையை நுகர்கிறீர்களா, பாராட்டுகிறீர்களா, அம்மலரைக் கண்டு கொள்கிறீர்களா, என்ற எந்த பாவனையும் அதனுள் கிடையாது. காட்டில், யாரும் இல்லாத இடத்திலும் அதே வீர்யததுடன் அதன் வாஸனை வெளிப்படும்.

 

நம் ஸ்வபாவத்தை மலரச் செய்திடும் முயற்சியில் முழு மூச்சுடன் இறங்க அனுகூலமான பர்வம் வானப்ரஸ்தம்.

 

நம் வாழ்க்கை முழுமை அடையாமல் அடுத்த பிறவியில் தொடர வேண்டிய நிர்பந்தத்திற்கு ஏன்  ஆளாக வேண்டும்? நம் வாழ்க்கை பூர்ணம் அடைந்திடத்  துணை புரிந்திடும் பர்வம் வானப்ரஸ்தம்.

 

'விரிதலே வாழ்க்கை' என்கிறார் ஸ்வாமி விவேகானந்தர். நம் விரிதலுக்கு, உடல் நிலையில் இருந்தும், நான் - என் குடும்பம் என்ற சிறு வட்டங்களில் இருந்தும் விரிந்து நம் நிஜ ஸ்வரூபமான பரமாத்மாவுடன் இணைய வழி வகுக்கும் பர்வமே வானப்ரஸ்தம்.

 

கீதையில் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன் ஒரு வாக்குறுதி அருள்கிறார். "ஸ்வயநலம் இல்லாமல், உயர்ந்த நோக்குடன் முயற்சியில் இறங்குபவனுக்கு என்றும் துர்கதி கிடையாது. (அத்தியாயம் 6 - ஸ்லோகம் 40.)

 

நோக்கம் தான் முக்யமே அன்றி முயற்சியின் வெற்றியும் தோல்வியும் இல்லை.