Skip to main content

PHRASES IN THE GITA (1)

ॐ
PHRASES IN THE GITA (1)

मामकाः पाण्डवाश्चैव ... (अध्याय १ - श्लोक १)
மாமகாஹ பாண்டவாஸ்சைவ ... (அத்யாயம் 1 - ஷ்லோகம் 1)
Maamakaah Paandavaaschaiva....(Ch I - Shloka 1)

These are words of Dhritharashtra, the blind King of Hastinapur, which mean - "My (sons) and Pandu's (sons)". Is Pandu someone from far off South Afrika or South Amerika?  Is he unrelated stranger to Dhritharashtra?  He is Dhritarashtra's own younger brother. But, Dhritarashtra talks in divisive language. To regard brother's children as 'Own children' is a practice of even a common man in Bharat. Dhritarashtra is a King. He is born in the great Bharatha Vamsha (clan).  He was fortunate to afford guidance by great Gyaanis and Rshis. In spite of all these, he speaks these words.

One's words are mere expression of his thoughts. Nay, the Bhavana, deep inside his Manas, finds way out as his words and actions.  (Words memorized and spoken consciously may succeed in hiding the Bhavana.)  The Bhavana is one's personality.  Feelings of "Mine" and "not Mine" dominate Dhritharashtra's personality.  In fact, this was the chief cause for Kurukshetra war and massive destruction.

"Hastinapur state is MINE.  I have rightful claim on the throne of Hastinapur. It was snatched by conspiracy.  My son Duryodhana will inherit Kingship of Hastinapur after me".

"Duryodhana is MINE. Whatever he does, however he acts, do not matter.  Persons against him are also my enemies."

But, Dhritarashtra was not so rude and atrocious as Duryodhana.  He was well aware of Dharma.  There was a permanent struggle within him between 'Dharma' and 'Moha' (the 'mine' feeling). He was weak. He could see the ill effects of his Moha as being Adharmik.  Yet, he could not take the side of Dharma and shirk off Moha. We normally do not get angry with the weak. The weak only generates 'pity' in us. Does any one get angry on a worm? (Remember!! The next time when you get angry on some one, you are perhaps regarding him as 'stronger' than you and self as weaker and helpless than him.)  That is the reason why readers of the Mahabharatha do not get angry on this character called Dhritarashtra.  They only pity him.  (Well, there may be another reason for not getting angry on him.  May be, we are in the same boat as he is, tossed around in this bitter struggle between Dharma and Moha, i.e. that which is right and that which we like.)

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ஜ, ஷ, ஸ, ஹ, க்ஷ, ஸ்ரீ ....

ॐ ஜ , ஷ , ஸ , ஹ , ஶ , க்ஷ , ஸ்ரீ என்ற எழுத்துக்களை வடமொழி எழுத்துக்கள் என்கிறான் ஒருவன். ஸம்ஸ்க்ருத எழுத்து என்கிறான் ஒருவன் . மூடர்கள் .  அறியாமையில் பேசுகின்றனர் . தவறான நோக்கத்துடன், நம்முள் பேதத்தை ஏற்படுத்திட எவனோ புதைத்துச் சென்ற விஷத்தை , அது விஷம் என்று கூட அறியாமல் பேசுகின்றனர் . வட என்பது திஶை . திஶைக்கு மொழி கிடையாது . (இசைக்கும் மொழி கிடையாது . கவிதைக்குதான் மொழி . தமிழிசை மன்றம் என்பதெல்லாம் அபத்தம் .) தமிழகத்திற்கு வடக்கில் பாரத தேஶத்தின் அத்தனை ப்ராந்தங்களும் (கேரளம் தவிர்த்து) உள்ளன . தெலுங்கு , மராடீ , போஜ்புரி , குஜராதீ ... அனைத்து மொழிகளும் வட திஶையில் பேசப்படும் மொழிகள் .  இவை எல்லாம் வடமொழிகள் . (கன்யாகுமரி ஆளுக்கு சென்னை பாஷை கூட வடமொழிதான்) . இந்த எல்லா மொழிகளிலும் இந்த ஶப்தங்களுக்கு எழுத்துக்கள் உண்டு .   தெலுங்கில் జ  , స  , హ .. . என்றும் ,   கன்னடத்தில்   ಜ , ಸ , ಹ , ಕ್ಷ .. என்றும் , மராடீயில் . ज , स , ह , श , क्ष,.. என்றும் குஜராதியில்     જ , સ , હા , ક્ષ  , என்றும் ,   ப...
3 comments
Read more

கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 31

ॐ கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 31 चातुर्वर्ण्यं मया सृष्टं गुण कर्म विभागशः  ... (अध्याय ४ - श्लोक १३) சாதுர்வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம் குண கர்ம விபாகஶஹ்  ...  (அத்யாயம் 4 - ஶ்லோகம் 13) Chatur VarNyam Mayaa Srushtam GuNa Karma Vibhaagashah ... (Chapter 4 - Shlokam 13) அர்தம் :   சாதுர் வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம்... குண கர்ம விபாகஶ :   குணம் மற்றும் கர்மங்களின் அடிப்படையில் நான்கு வர்ணங்கள் என்னலே படைக்கப் பட்டது. சாதுர் வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம்... குண கர்ம விபாகஶ :  சதுர் வர்ணங்களை, நான்கு வர்ணங்களை நான்தான் ஸ்ருஷ்டித்தேன், என்கிறார் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன்.  இதில் என்ன ஆஶ்சர்யம் ??  ப்ரக்ருதியில் உள்ள அனைத்துமே அவர் படைத்தவை என்னும்போது, சதுர் வர்ணங்களையும் அவர்தானே படைத்திருக்க வேண்டும் ??  கீதையின் இந்த வாக்யம் நாஸ்திகவாதிகள், கம்யூனிஸ்ட்கள், கடவுள் மறுப்பு இயக்கத்தினர் என்று கடவுளை ஏற்காதவர்களையும் நெளிய வைக்கிறது.  கடவுளே படைத்திருக்கிறார் என்றால் அதை அழித்தொழிக்க முடியாது என்று கருதுகிறார்களா ??  இவர்கள் அனைவரும் ஜாதி அம...
1 comment
Read more

Chapter X (19 - 42)

\ श्री भगवानुवाच - हन्त ते कथष्यामि दिव्या ह्यात्मविभूतय : । प्राधान्यत : कुरुश्रेष्ठ नास्त्यन्तो विस्तरस्य मे ॥ १९ ॥ Shri Bhagawan said:   I shall speak to Thee now, Oh best of the Kurus! of My Divine attributes, according to their prominence;   there is no end to the particulars of My manifestation. (X - 19) Arjuna asks for a detailed and complete elaboration on His manifestations.   Shri Krishna replies He will be brief in description.   Why?   ‘My manifestations are infinite’, says Shri Krishna.   Shri Krishna is in human form.   The Infinite Paramaatman has bound Himself in a finite Form.   A finite can not fully describe an Infinite.   The same Shri Krishna in the next chapter says, “See My Infinite Forms.   See as much as you wish”, when Arjuna expresses his desire to see His one Form.   Brief in words and Elaborate in Form.;. The discussion in the last shlokam continues here.   The listener’...
Post a Comment
Read more