Skip to main content

PHRASES IN THE GITA (2)

ॐ
PHRASES IN THE GITA (2)

सेनयोरुभयोर्मध्ये ... (अध्याय १ - श्लोक २१, २४ ; अध्याय २ - श्लोक १०.)
சேனயோருபயோர் மத்யே ... (அத்யாயம் 1 - ஸ்லோகம் 21, 24. அத்யாயம் 2 - ஸ்லோகம் 1௦).
Senayorubhayor madhye ... (Ch 1 - Shloka 21 & 24; Ch 2 - Shloka 10).

This phrase appears at three places in the Gita. In shloka 21 of Chapter 1, Arjuna speaks these words. On the other two occasions, Sanjaya speaks these words. Sanjaya is Charioteer of the blind king Dhritarashtra. He was blessed with Divine eyes by Shri Veda Vyasa and was narrating the scenes on the battlefield, Kurukshetra.

In shloka 21, Arjuna exhibits his enthusiasm for War, by raising his bow, the Kaandeeva. Upto this moment, he was eager to participate in the war. He was waiting for this moment. In fact, he was preparing self for moment.

He commands his charioteer Shree Krishna to drive the Chariot and station the same between the two armies. This shloka assures us that God is willing to become a servant to his devotee.

In shloka 24, Sanjaya says that, "Shri Krishna obeyed to the commands of His boss Arjuna and places the Ratha between the two armies". But, He does not stop at that. He Loves His devotee Arjuna. Arjuna is His dear friend. He wants to help Arjuna, as a friend. Arjuna carried on his shoulders, the whole burden of this battle. The Pandava Army relied totally on Arjuna for victory in this battle. Battle is an emotional event. Shri Krishna wanted to test if Arjuna's mind was strong enough to bear the emotional upheavals of a battle. Arjuna wanted to inspect the opposite army, but his friend Shri Krishna asks him to look at the members of Kuru Clan rallied in the two armies. Arjuna sees his own men on both sides and is suddenly dis-heartened, dis-enthused.

The phrase is used the shloka 10 of chapter 2 and is spoken by Sanjaya. Arjuna is in tears and has expressed his confusion. Now, Shri Krishna rises to the stature of a Guide, a Guru. He speaks the Gita to enthuse Arjuna, to eliminate sorrow and confusion and to transform him into a Yogi.
This phrase exposes an inherent weakness in Man. He appears enthusiastic, determined and strong this moment, but turns weak and confused the very next moment.

This phrase also expresses the Grace, Compassion and Love God has for His devotee. He is willing to do anything for His devotee, even become his servant. At the same time, He embraces His devotee with Love, compassionately protects him from falls and guides and elevates him. That is an assuring message from this phrase.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ஜ, ஷ, ஸ, ஹ, க்ஷ, ஸ்ரீ ....

ॐ ஜ , ஷ , ஸ , ஹ , ஶ , க்ஷ , ஸ்ரீ என்ற எழுத்துக்களை வடமொழி எழுத்துக்கள் என்கிறான் ஒருவன். ஸம்ஸ்க்ருத எழுத்து என்கிறான் ஒருவன் . மூடர்கள் .  அறியாமையில் பேசுகின்றனர் . தவறான நோக்கத்துடன், நம்முள் பேதத்தை ஏற்படுத்திட எவனோ புதைத்துச் சென்ற விஷத்தை , அது விஷம் என்று கூட அறியாமல் பேசுகின்றனர் . வட என்பது திஶை . திஶைக்கு மொழி கிடையாது . (இசைக்கும் மொழி கிடையாது . கவிதைக்குதான் மொழி . தமிழிசை மன்றம் என்பதெல்லாம் அபத்தம் .) தமிழகத்திற்கு வடக்கில் பாரத தேஶத்தின் அத்தனை ப்ராந்தங்களும் (கேரளம் தவிர்த்து) உள்ளன . தெலுங்கு , மராடீ , போஜ்புரி , குஜராதீ ... அனைத்து மொழிகளும் வட திஶையில் பேசப்படும் மொழிகள் .  இவை எல்லாம் வடமொழிகள் . (கன்யாகுமரி ஆளுக்கு சென்னை பாஷை கூட வடமொழிதான்) . இந்த எல்லா மொழிகளிலும் இந்த ஶப்தங்களுக்கு எழுத்துக்கள் உண்டு .   தெலுங்கில் జ  , స  , హ .. . என்றும் ,   கன்னடத்தில்   ಜ , ಸ , ಹ , ಕ್ಷ .. என்றும் , மராடீயில் . ज , स , ह , श , क्ष,.. என்றும் குஜராதியில்     જ , સ , હા , ક્ષ  , என்றும் ,   ப...
3 comments
Read more

கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 31

ॐ கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 31 चातुर्वर्ण्यं मया सृष्टं गुण कर्म विभागशः  ... (अध्याय ४ - श्लोक १३) சாதுர்வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம் குண கர்ம விபாகஶஹ்  ...  (அத்யாயம் 4 - ஶ்லோகம் 13) Chatur VarNyam Mayaa Srushtam GuNa Karma Vibhaagashah ... (Chapter 4 - Shlokam 13) அர்தம் :   சாதுர் வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம்... குண கர்ம விபாகஶ :   குணம் மற்றும் கர்மங்களின் அடிப்படையில் நான்கு வர்ணங்கள் என்னலே படைக்கப் பட்டது. சாதுர் வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம்... குண கர்ம விபாகஶ :  சதுர் வர்ணங்களை, நான்கு வர்ணங்களை நான்தான் ஸ்ருஷ்டித்தேன், என்கிறார் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன்.  இதில் என்ன ஆஶ்சர்யம் ??  ப்ரக்ருதியில் உள்ள அனைத்துமே அவர் படைத்தவை என்னும்போது, சதுர் வர்ணங்களையும் அவர்தானே படைத்திருக்க வேண்டும் ??  கீதையின் இந்த வாக்யம் நாஸ்திகவாதிகள், கம்யூனிஸ்ட்கள், கடவுள் மறுப்பு இயக்கத்தினர் என்று கடவுளை ஏற்காதவர்களையும் நெளிய வைக்கிறது.  கடவுளே படைத்திருக்கிறார் என்றால் அதை அழித்தொழிக்க முடியாது என்று கருதுகிறார்களா ??  இவர்கள் அனைவரும் ஜாதி அம...
1 comment
Read more

Chapter X (19 - 42)

\ श्री भगवानुवाच - हन्त ते कथष्यामि दिव्या ह्यात्मविभूतय : । प्राधान्यत : कुरुश्रेष्ठ नास्त्यन्तो विस्तरस्य मे ॥ १९ ॥ Shri Bhagawan said:   I shall speak to Thee now, Oh best of the Kurus! of My Divine attributes, according to their prominence;   there is no end to the particulars of My manifestation. (X - 19) Arjuna asks for a detailed and complete elaboration on His manifestations.   Shri Krishna replies He will be brief in description.   Why?   ‘My manifestations are infinite’, says Shri Krishna.   Shri Krishna is in human form.   The Infinite Paramaatman has bound Himself in a finite Form.   A finite can not fully describe an Infinite.   The same Shri Krishna in the next chapter says, “See My Infinite Forms.   See as much as you wish”, when Arjuna expresses his desire to see His one Form.   Brief in words and Elaborate in Form.;. The discussion in the last shlokam continues here.   The listener’...
Post a Comment
Read more