கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 63

ॐ

கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 63

सर्व भूतस्थमात्मानं सर्व भूतानि चात्मनि  ...  (अध्याय ६ - श्लोक २९)
ஸர்வ பூதஸ்தமாத்மானம்  ஸர்வ பூதானி சாத்மானி  ...  (அத்யாயம் 6 - ஶ்லோகம் 29)
Sarva Bhootasthamaatmaanam Sarva Bhootaani Chaatmani  ...  (Chapter 6 - Shloka 29)

அர்தம் :  ஸர்வ உயிர்களிலும் தன்னைக் காணுதல் ...  தன்னில் அனைத்து உயிர்களையும் காணுதல்  ...

மிகவும் எளிய வார்தைகளில் சொன்னால் ...  எல்லா உயிர்களிடத்தும் தன்னைக் காணுதல் ...  ஸர்வ ப்ராணிகளின் உணர்வுகளை , வேதனைகளைப் புரிந்து கொள்ளுதல் ...  அதற்கேற்ற படி நடந்து கொள்ளல் ...

தன்னில் அனைத்து உயிர்களையும் காணுதல் ...  தனக்கு ஏற்படும் கஷ்டங்களை , வேதனைகளை வைத்து மற்ற உயிர்களின் உணர்வுகளை உணருதல் ...  கஷ்டங்கள் , வேதனைகளை அறிதல் ...

இத்தகைய விரிதல் ஏற்படத் தடையாக இருப்பது ஸ்வய-நலம் .  ஒரு சிலர்  அப்பட்டமான ஸ்வய - நலம் உள்ளவராக , தன் தாய் தந்தை , மனைவி குழந்தை , தன் வீட்டில் வளர்கிற  பஶு , காளை , நாய் , மரங்கள் போன்ற சில உயிர்கள் வரையும் கூட தன்னை விரித்துக் கொள்ள இயலாதவராக , ராக்ஷஸத் தன்மை கொண்டவராக இருப்பதைக் காண்கிறோம் .

இந்த வட்டம் வரை தன்னை விரித்துக் கொண்ட ஸாமான்யர் பலர் நம்மைச் சுற்றி இருப்பதையும் காண்கிறோம் .  தன் தாய் தந்தையரின் ஶரீர உபாதைகளில் கண்ணீர் வாடிப்பவராய் , தன் குழந்தையின் ஸுகத்திற்காக கடும் உழைப்பை  ஏற்பவராய் , தன் வீட்டு பஶுவின் ப்ரஸவ வேதனையைக் கண்டு உருகுபவராய் .  பலர் உள்ளனர் .  அவர்கள் தனக்கு ஸம்பந்தம் இல்லாத வயோதிகரின் ஶரீர உபாதையைக் கண்டு கண்ணீர் வடிக்கிறாரா ?  யாரோ ஒரு குழந்தையின் ஸுகத்திற்காக உழைக்க ஸித்தமாக  இருக்கிறாரா ?  தெருவில் திரியும் பஶுவின் வேதனையைக் கண்டு உருகுகிறாரா ?  இல்லை .  அவரிடம் விரிதல் உண்டு .  ஓர் அளவு விரிதலே .  'என்னுடைய ' என்ற அவரது வட்டம் சற்றே விரிந்தது .  'என்னுடைய ' என்ற அதே உணர்வு , அந்த வட்டத்தைத் தாண்டி அவரது விரிதலைத் தடுத்தும் விடுகிறது .

இங்கு ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன் கூறுவது அதையும் தாண்டிய விரிதல் .  கடினம் ஆனால் இயலாதது இல்லை .  அரிது .  ஆனால் , ஆனந்தமானது .  எனவே தான் இத்தகைய விரிதலைக் கண்டவர் மதிக்கப் படுகிறார் .  போற்றப் படுகிறார் .  பூஜிக்கப் படுகிறார் .  பரமனுடன்  இணைப்பு என்ற திஶையில் எடுத்து வைக்கப் படும் ஒரு காலடி இது .  அதற்கான ரஹஸ்யம் இந்த ஶப்தாவலியில் புதைந்திருக்கிறது .

த (थ) என்ற எழுத்து இணைந்தால் உறுதியாக நிலைத்திருக்கும் என்று அர்தம் .  பூதஸ்த (भूतस्थ) என்றால்  உயிர்களில் நிலைத்திருக்கும் அதை என்று அர்தம் .   அனைத்து உயிர்களிலும் நிலைத்து நிற்கும் அந்த பரமாத்மனைக் காண்பவன் என்பதே உண்மையான தாத்பர்யம் .