கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 105

ॐ

கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 105

समोऽहं सर्व भूतेषु , न में द्वेष्योsस्ति न प्रियः  ...  (अध्याय ९ - श्लोक २८)
ஸமோ(அ)ஹம் ஸர்வ பூதேஷு , ந மே த்வேஷ்யோsஸ்தி ந ப்ரியஹ ...  (அத்யாயம் 9 - ஶ்லோகம் 28)
Samo(a)ham Sarva Bhooteshu , Na Me Dweshyo(a)sti Na Priyah  ...  (Chapter 9 - Shlokam 28)

அர்தம் :  ஜீவன்கள் அனைத்தும் எனக்கு ஸமமானவையே .  ஜீவன்களில் எனக்கு வெறுப்பென்றும் ப்ரியம் என்றும் எதுவும் கிடையாது .

தாய்க்குத் தன் குழந்தைகள் அனைவரும் ஸமமானவர்களாகத் தானே இருக்க வேண்டும் ?  ஒரு தாய் தன் ஒரு குழந்தையை த்வேஷித்தும் மற்றொரு குழந்தையை ஸ்நேஹித்தும் பாரபக்ஷம் செய்திடுவாளோ ?  அதே போல , படைத்தவனுக்குத் தன் படைப்புகள் அனைத்தும் ஸமமானவையாகத் தானே இருக்க வேண்டும் ?  "ஜீவன்களில் எனக்கு த்வேஷம் என்றும் ப்ரியம் என்றும் கிடையாது" என்று படைத்தவனான ஸ்ரீ பரமாத்மன் ஏன் சொல்ல வேண்டும் ?

அவனுக்கு ஜீவன்கள் அனைத்தும் ஸமமே .  அவன் எதையும் வெறுப்பதில்லை .  ஸ்நேஹிப்பதும் இல்லை .  ஆனால் , படைப்பில் அனைத்தும் ஸமமாகக் காணப்படவில்லையே ?  எத்தனை வேறுபாடுகள் ?  பொருளாதாரத்தில் , ஆற்றலில் , வாய்ப்புகளில் , புத்தியில் , குணங்களில் , ஶரீர அமைப்பில் , ஆரோக்யத்தில் ...  எண்ணில் அடங்கா வேறுபாடுகள் ... 

சிலர் ஏழையாகவே பிறந்து ஏழையாகவே மறைகின்றனர் .  சிலர் தனவந்தராகப் பிறந்து தனவந்தராகவே மறைகின்றனர் .  இவ்விரண்டு நிலைகளுக்கு மத்தியில் பலப்பல நிலைகள் .  சிலர் ஜன்மத்திலேயே அரிய ஆற்றலுடன் பிறக்கின்றனர் .  ஆற்றலை வெளிப்படுத்தும் வாய்ப்பும் கிடைக்கிறது .  சிலர் ஆற்றலுடன் பிறந்தும் குடத்தில் இட்ட விளக்கு போல வாழ்ந்து மறைந்து விடுகின்றனர் .  சிலர் விஶேஷ ஆற்றல் எதுவும் இல்லாமலும் உலகத்தில் ஜ்வலிக்கின்றனர் .  சிலர் உழைத்து ஆற்றலை வளர்த்துக் கொள்கின்றனர் .  இதே போல , வாய்ப்புகளிலும் பற்பல வேறுபாடுகள் .  கூர்மையான புத்தி , ஸாதாரண புத்தி , மந்த புத்தி என்று புத்தியில் பலப்பல ஸ்தரங்கள் ...  குணங்கள் அடிப்படையில் ராக்ஷஸ குணம் முதல் தெய்வ குணம் வரை ஆயிரக்கணக்கான வகைகள் ... தோலின் நிறம் , உயரம் , அங்க ஹீனம் .. என்று ஶரீர அமைப்பில் வேறுபாடுகள் .. ஆண் - பெண் என்ற வேறுபாடு .. நித்ய நோயாளி முதல் ஆஜீவன ஆரோக்யம் வரை ஆரோக்யத்தில் பலப்பல நிலைகள் ...  மேற்கூறிய அனைத்தின் பல்வேறு Combinations  ..என்று கோடிக்கணக்கில் வேறுபாடுகள் நிறைந்து காணப்படுகிறது இப்படைப்பு .

இத்தனை இத்தனை வேறுபாடுகளைக் காணும் போது , "படைத்தவன் ஒருவனே என்றால் அனைத்தும் ஸமமாக , ஒரே போல பிறந்து , ஸமமான வாய்ப்புகள் பெற்று , ஒரே போன்ற ஸுக - து:கங்களை அநுபவித்து  , வாழ்ந்து மறைய வேண்டும் அல்லவா ?" என்ற சிந்தனை ஏற்படுகிறது .  "இத்தனை வேறுபாடுகள் உள்ளன என்றால் , அனைத்து ஜீவன்களும் அவனுக்கு ஸமம் இல்லை என்றுதானே அர்தம் ஆகிறது ?" என்று தோன்றுகிறது .  "சிலர் ஸுகத்தில் மிதக்கின்றனர் .  சிலர் து:கத்தில் மூழ்குகின்றனர் .  அவ்வாறெனில் , ஸில ஜீவன்கள் அவனுக்கு ப்ரியமானவை , வேறு ஸில ஜீவன்கள் வெறுப்பானவை என்றுதானே அர்தம் ஆகிறது ?" என்ற கேள்வி பிறக்கிறது .

ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன் , "இல்லை .  இல்லை .  அனைத்து ஜீவன்களும் எனக்கு ஸமமானவையே .  ஜீவன்களில் எனக்கு த்வேஷம் என்றும் ப்ரியம் என்றும் கிடையாது" , என்கிறான் .பின் , வேறுபாடுகள் ஏன் ?

மழை பொழிகிறது .  மழை அனைவருக்காகவும் தான் பொழிகிறது .  மழைக்கு வெறுப்பென்றும் ப்ரியம் என்றும் கிடையாது .  ஆனால் , வானை நோக்கி வாயைத் திறந்து வைத்திருக்கும் பானை நிரம்புகிறது .  கவிழ்த்து வைக்கப் பட்ட பானை மீது மழை நீர் வழிந்தோடி மறைந்து விடுகிறது .  தூர் வாரப்பட்டு தயாராக இருக்கும் குளங்களும் ஏரிகளும் நிறைகின்றன .  ஆக்ரமிக்கப்பட்டு , புதர் மண்டிக் கிடைக்கும் குளங்களும் ஏரிகளும் நிரம்புவதில்லை .  அதற்கு மேல் , இவை நாஶத்திற்கும் காரணமாகின்றன .  வான் நோக்கி வாயைத் திறந்து வைத்து தபஸ் இருக்கும் சிப்பி , மழைத்துளியை வாங்கி , கடலின் கீழ் மட்டத்தில் தன் தபஸைத் தொடர்ந்து , அழகான முத்தைப் படைக்கிறது .  கவிழ்ந்து கிடக்கும் சிப்பி ?  இந்த வெவ்வேறு விளைவுகளுக்கு மழை பொறுப்பாகுமா ?

ஸூர்யன் ப்ரகாஶிக்கிறான் .  அனைத்து ஜீவன்களுக்காகவும் ப்ரகாஶிக்கிறான் .  அனைவரும் ஒரே அளவில் ஸூர்ய உஷ்ணத்தையும் ப்ரகாஶத்தையும் உபயோகப் படுத்திக் கொள்கின்றனரா ?  இல்லை .  விளைவுகளில் காணப்படும் வேறுபாடுகளுக்கு ஸூர்யன் எவ்வாறு பொறுப்பாவான் ?

ஸ்ரீ பரமனின் பார்வை அனைவர் மீதும் ஸமமாகவே இருக்கிறது .  ஆனால் , இவன் ஸ்ரீ பரமனை நோக்கி இராமல் , அவனுக்கு முதுகைக் காட்டி , உலகத்தை நோக்கித் திரும்பி இருந்தால் ?  கவர்ச்சிகளில் மூழ்கி வாழ்ந்தால் ?

அவனுடைய அநுக்ரஹம் கிடைத்திடும் .  நிஶ்சயம் கிடைத்திடும் .  அதற்கு ஜீவனுடைய முயற்சியும் அவஶ்யம் .  சிறு முயற்சி .  மிகச் சிறிய முயற்சி .  அவனை நோக்கித் திரும்ப வேண்டும் .  அவ்வாறு திரும்பி விட்டால் , துராசாரியும் தத்க்ஷணம் ஸாது ஆகி விடுவான் என்கிறான் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன் .  அடுத்த சொற்றொடரில் பார்ப்போம் .