Skip to main content

PHRASES IN THE GITA - 113

ॐ

PHRASES IN THE GITA - 113


भूयः कथय तृप्तिर्हि शृण्वतो नास्ति मेSमृतम्   ... (अध्याय १० - श्लोकम १८)
பூயஹ கதய த்ருப்திர்ஹி ஶ்ருண்வதோ நாஸ்தி மே(அ)ம்ருதம்  ... (அத்யாயம் 10 - ஶ்லோகம் 18)
Bhooyah Kathaya Truptirhi Shrunvato Naasti Me(a)mrutam  ... (Chapter 10 - Shlokam 18)

Meaning :  I do not feel contented when I listen to Nectar like speech of yours ...

This phrase of words in the Gita reveals the wonderful relationship between the speaker and the listener .  The mindsets of the two (speker and the listener) and mutual relationships make a speech nectar-like for the listener .  The listener should have immense love for the speaker .  Arjuna has that in plenty for Shri Krishna .  Shri Krishna also has boundless love and affection for Arjuna .  He expresses the same through words like "Ishto(a)si , Priyo(a)si" in the Gita .

The language and the words spoken are not important for the speech to be sweet and Nectar-like .  The babbles of the child are nectar like for the parents .  The words of each other are mutually sweet and nectar-like for the beloved husband and wife .  The innocent blabber of disciple is sweet and nectar like for the Guru .  The same way , Guru's eloquent discourse soaked in wisdom and Knowledge are never tiring nectar shower for the disciple .  For the passionate patriot , words describing greatness of the Nation are nectar-like .  The devotee is never contented while listening to Bhagawaan's Virtues and Graceful acts .

The speaker's mind set is also significant .  The intention of his speech determines the impact caused on the mind of the listener .  This impact itself reveals the intention of the speech.  If thoughts on the speaker are aroused in listener's mind , (like "how beatifully does he talk" or "he seems so well read" etc .) then we may conclude that the speaker is speaking for self glorification , for applause and appreciation , for gratification of Ego .  If thoughts aroused are on the idea expressed in the speech , then we may conclude that the speaker is devoted to the Idea and speaks for empowerment of the Idea .  If the listener forgets self , plunges in to a state of Joy , then we may assume that the speaker also is speaking in a state of ectacy .  Nay !  It would be wrong to say that he is speaking .  He is just plunged deep in Blissful Joy and the speech pouring out from him .  Such a speech is Nectar-like .  The more one listens to such a speech , the discontented he feels .

The speaker Shri Krishna and the listener Arjuna here are in such a state and hence Arjuna says , "Oh Krishna !  You continue speaking .  You elaborate in detail your Vibhooti (your attributes) .  Your speech is Nectar Like .  My thirst to listen more and more is never quenched" .

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ஜ, ஷ, ஸ, ஹ, க்ஷ, ஸ்ரீ ....

ॐ ஜ , ஷ , ஸ , ஹ , ஶ , க்ஷ , ஸ்ரீ என்ற எழுத்துக்களை வடமொழி எழுத்துக்கள் என்கிறான் ஒருவன். ஸம்ஸ்க்ருத எழுத்து என்கிறான் ஒருவன் . மூடர்கள் .  அறியாமையில் பேசுகின்றனர் . தவறான நோக்கத்துடன், நம்முள் பேதத்தை ஏற்படுத்திட எவனோ புதைத்துச் சென்ற விஷத்தை , அது விஷம் என்று கூட அறியாமல் பேசுகின்றனர் . வட என்பது திஶை . திஶைக்கு மொழி கிடையாது . (இசைக்கும் மொழி கிடையாது . கவிதைக்குதான் மொழி . தமிழிசை மன்றம் என்பதெல்லாம் அபத்தம் .) தமிழகத்திற்கு வடக்கில் பாரத தேஶத்தின் அத்தனை ப்ராந்தங்களும் (கேரளம் தவிர்த்து) உள்ளன . தெலுங்கு , மராடீ , போஜ்புரி , குஜராதீ ... அனைத்து மொழிகளும் வட திஶையில் பேசப்படும் மொழிகள் .  இவை எல்லாம் வடமொழிகள் . (கன்யாகுமரி ஆளுக்கு சென்னை பாஷை கூட வடமொழிதான்) . இந்த எல்லா மொழிகளிலும் இந்த ஶப்தங்களுக்கு எழுத்துக்கள் உண்டு .   தெலுங்கில் జ  , స  , హ .. . என்றும் ,   கன்னடத்தில்   ಜ , ಸ , ಹ , ಕ್ಷ .. என்றும் , மராடீயில் . ज , स , ह , श , क्ष,.. என்றும் குஜராதியில்     જ , સ , હા , ક્ષ  , என்றும் ,   ப...
3 comments
Read more

கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 31

ॐ கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 31 चातुर्वर्ण्यं मया सृष्टं गुण कर्म विभागशः  ... (अध्याय ४ - श्लोक १३) சாதுர்வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம் குண கர்ம விபாகஶஹ்  ...  (அத்யாயம் 4 - ஶ்லோகம் 13) Chatur VarNyam Mayaa Srushtam GuNa Karma Vibhaagashah ... (Chapter 4 - Shlokam 13) அர்தம் :   சாதுர் வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம்... குண கர்ம விபாகஶ :   குணம் மற்றும் கர்மங்களின் அடிப்படையில் நான்கு வர்ணங்கள் என்னலே படைக்கப் பட்டது. சாதுர் வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம்... குண கர்ம விபாகஶ :  சதுர் வர்ணங்களை, நான்கு வர்ணங்களை நான்தான் ஸ்ருஷ்டித்தேன், என்கிறார் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன்.  இதில் என்ன ஆஶ்சர்யம் ??  ப்ரக்ருதியில் உள்ள அனைத்துமே அவர் படைத்தவை என்னும்போது, சதுர் வர்ணங்களையும் அவர்தானே படைத்திருக்க வேண்டும் ??  கீதையின் இந்த வாக்யம் நாஸ்திகவாதிகள், கம்யூனிஸ்ட்கள், கடவுள் மறுப்பு இயக்கத்தினர் என்று கடவுளை ஏற்காதவர்களையும் நெளிய வைக்கிறது.  கடவுளே படைத்திருக்கிறார் என்றால் அதை அழித்தொழிக்க முடியாது என்று கருதுகிறார்களா ??  இவர்கள் அனைவரும் ஜாதி அம...
1 comment
Read more

Chapter X (19 - 42)

\ श्री भगवानुवाच - हन्त ते कथष्यामि दिव्या ह्यात्मविभूतय : । प्राधान्यत : कुरुश्रेष्ठ नास्त्यन्तो विस्तरस्य मे ॥ १९ ॥ Shri Bhagawan said:   I shall speak to Thee now, Oh best of the Kurus! of My Divine attributes, according to their prominence;   there is no end to the particulars of My manifestation. (X - 19) Arjuna asks for a detailed and complete elaboration on His manifestations.   Shri Krishna replies He will be brief in description.   Why?   ‘My manifestations are infinite’, says Shri Krishna.   Shri Krishna is in human form.   The Infinite Paramaatman has bound Himself in a finite Form.   A finite can not fully describe an Infinite.   The same Shri Krishna in the next chapter says, “See My Infinite Forms.   See as much as you wish”, when Arjuna expresses his desire to see His one Form.   Brief in words and Elaborate in Form.;. The discussion in the last shlokam continues here.   The listener’...
Post a Comment
Read more