கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 291

ॐ

கீதையில் சில சொற்றொடர்கள் - 291

भ्रामयान सर्व भूतानि यन्त्रारूढानी मायया  ...  (अध्याय १८ - श्लोक ६१)
ப்ராமயான் ஸர்வ பூதானி யந்த்ராரூடானி மாயயா  ...  (அத்யாயம் 18 - ஶ்லோகம் 61)
Bhraamayaan Sarva Bootaani Yantraa Roodaani Maayayaa  ...  (Chapter 18 - Shloka 61)

அர்தம் :  அனைத்து உயிர்களையும் யந்த்ரத்தில் ஏற்றி ஸுற்ற வைக்கிறான் ...

"பரமாத்மன் தனது மாயையால் ஜீவன்களை மஹா யந்த்ரத்தின் மேல் , ஒரு மாபெரும் யந்த்ரத்தின் மேல் ஏற்றி , தனது விருப்பப்படி ஜீவன்களை ஆட்டுவிக்கிறான் ."  கீதையின் 18வது அத்தியாயத்தின் 61வது ஶ்லோகம் .  வாக்கு வாதங்களை எழுப்பக் கூடிய ஶ்லோகம் இது .  ஆனால் , நம்மைச் சுற்றி நிகழும் பல நிகழ்ச்சிகள் நமக்கு மீண்டும் மீண்டும் இக்கருத்தினை வலியுறுத்தும் வகையில் அமைகின்றன .

நேற்று வரை துள்ளிக் குதித்து ஆட்டமும் பாட்டமுமாக இருந்தவர் , இன்று அவருடைய திட்டத்தில் இல்லாத பாதையில் ப்ரயாணித்து , விபத்தில் மாட்டி , முடமாகி , படுக்கையிலோ நாற்காலியிலோ முடங்கி விடுகிறார் .

பத்து நிமிஷங்கள் முன் பேருந்தின் ஜன்னல் இருக்கையில் அமர்ந்திருக்கிறார் .  அருகில் உள்ளவர் சண்டையிட்டு , வாக்குவாதம் செய்து இவருடைய இருக்கையை அடைகிறார் .  பத்து நிமிஷங்கள் கழித்து நடந்த விபத்தில் ஜன்னல் அருகில் புதிதாக அமர்ந்திருக்கும் அந்த புதிய நபர் மாத்ரம் இறக்கிறார் .

ரயில் கேட் அருகில் பல வண்டிகள் நின்று கொண்டிருக்கின்றன . ரெண்டு சக்ர வாஹனம் ஒட்டி வந்த அவரும் கேட் திறப்பதற்காகக் காத்திருக்கிறார் . மேலே பறக்கும் கழுகு ஒன்று தான் ஏந்தி வந்த பாம்பை நழுவ விடுகிறது . அப்பாம்பு இவர் தோளின் மேல் விழுகிறது .  விழுந்தவுடன் கழுத்தில் கொட்டுகிறது .  இவர் இறக்கிறார் .

பள்ளிக்கூடம் ஏற்பாடு செய்திருந்த பிக்னிக்கில் அந்த ஆசிரியர் போவதாகத் திட்டம் இல்லை .  மாணவர்களுடன் போக வேண்டிய ஆசிரியர் உடல் நிலை மோஸமானதால் முந்தைய ராத்ரீதான் இவரைப் போகச் சொல்லி உத்தரவு வந்தது .  இவரும் ஸம்மதித்தார் .  அடுத்த தினம் மாணவர்களுடன் சென்றார் . சென்ற இடத்தில் நீர் நிலையில் மூழ்கி இறந்தார் .

விமான நிலையத்திற்குச் சென்றார் . நேரம் கழித்து வந்தார் என்று கூறி அவருக்கு அநுமதி மறுக்கப் பட்டது .  ஆயிரம் மன்றாடியும் போர்டிங் பாஸ் கிடைக்கவில்லை .  மன வருத்தத்துடன் வீடு திரும்பினார் .  "மும்பை விமான நிலையத்தில் இருந்து கிளம்பிய  விமானம் சில நிமிஷங்களில் வெடித்துக் கடலில் விழுந்தது .  அனைவரும் இறந்தனர்" என்ற செய்தி இவரது வீட்டில் இவருக்காகக் காத்திருந்தது ...

விபத்து , மரணம் போன்ற நிகழ்வுகள் திடீர் என்று (Dramatic) நிகழ்ந்து விடுகின்றன என்பதால் இத்தகைய நிகழ்வுகள் உடனுக்குடன் நினைவிற்கு வருகின்றன .  ஆனால் , ஜீவன்களான நாம் அவன் கையால் ஆட்டுவிக்கப் படுகிறோம் என்பதை வாழ்க்கையின் மற்ற நிகழ்வுகள் மூலமும் உணர முடிகிறது .

பல வர்ஷங்கள் முன்னர் அறிமுகமான ஒரு நபர் திடீர் என்று வாழ்க்கையில் மீண்டும் வருகிறார் .  வாழ்க்கையின் திஶை மாறி விடுகிறது .

சிறு வயஸில் அறிமுகப் படுத்தப் பட்ட ஒரு விஷயம் மறந்து போகிறது . வாழ்க்கை ஓட்டம் வேறு ஒரு விஷயத்தை மையமாகக் கொண்டு ஓடுகிறது . பல வர்ஷங்கள் கழித்து , மறக்கப் பட்ட அந்த விஷயம் திடீர் என்று மீண்டும் வாழ்க்கைத் தடத்தில் வருகிறது .  வாழ்க்கையின் திஶை , வாழ்க்கையின் மையம் மாறி விடுகிறது .

எப்பொழுதோ பட்ட சிறிய அடி பல வர்ஷங்கள் கழித்து பெரும் பிரஶ்னையாக மாறி வாழ்க்கையின் முன்னேற்றத்தைத் தடுத்து விடுகிறது . வர்ஷம் முழுதும் படித்து சிறப்பாகத் தயார் செய்திருந்தும் , பரீக்ஷைக்கு முதல் நாள் , கையில் ஸ்லாம்பு ஏறியதால் பரீக்ஷை எழுத முடியாமல் போன 12 'ம் வகுப்பு மாணவனையும் அறிவேன் .  ரெண்டு வர்ஷங்கள் முன்னர் காலில் அடிபட்டு , ஏற்பட்ட hairline fracture பெரிய வீக்கமாக வளர்ந்து காய்ச்சலாக வெளிப்பட்டதால் IAS  பரீக்ஷையைத் தவற விட்டவரையும் அறிவேன் .

இஞ்ஜினியரிங் படித்து பெரிய வேலையில் இருப்பவன் திடீர் என்று ஸங்கீதத் துறையில் நுழைந்து விடுகிறான் .  பெரிய படிப்பு படித்து விட்டு அமெரிக்காவில் பெரிய வேலையில் இருப்பவன் எல்லாவற்றையும் விட்டு விட்டு , பாரதம் திரும்பி , வேதம் படிக்கத் தொடங்கி விடுகிறான் . கல்லூரியில் இடம் கிடைக்கவில்லை என்று வருந்திய மாணவன் பிற்காலத்தில் கல்லூரியின் முதலாளி ஆகி விடுகிறான் .  சிறு வயஸில் பள்ளியில் ஸஹ மாணவ/மாணவியாக இருந்தவர் பிற்காலத்தில் திருமண பந்தம் மூலம் குடும்பத்தில் ஒருவராக இணைந்து விடுகிறார் .  பல வர்ஷங்கள் முன்னர் "இது பயன் படாது" என்று பரண் மேல் தூக்கி எறியப் பட்ட ஒரு பொருள் மிகச் சரியான தருணத்தில் , மீண்டும் கண்ணில் பட்டு , மிக முக்யமான கார்யத்தைச் ஸாதிப்பதில் துணை புரிகிறது .  நாம் அனைவரும் கண்டிருக்கக் கூடிய காட்சிகளே இவை .

அறிமுகமாகும் ஒவ்வொரு நபரும் , நடக்கும் சிறு சிறு நிகழ்வுகளும் , கிடைக்கும் ஒவ்வொரு அநுபவமும் , ஏதோ ஒரு காரணத்துடன் தான் என்பது ஸத்யம் .  காரணம் இல்லாமல் , 'ஸும்மா' எதுவும் நிகழ்வதில்லை .  அவன் காய் நகர்த்துகிறான் .  நம் வாழ்க்கை நகருகிறது .

என் வாழ்க்கையின் ஸில அநுபவங்கள் ....

ஸிறு வயஸு முதல் ரேடியோ செய்தி கேட்கும் பழக்கம் தாத்தா மூலம் கிடைத்திருந்தது .  வீட்டில் நடந்த சர்சைகள் மூலம் அரசியலில் ஆர்வம் இருந்தது .  7 'ம் வகுப்பில் துக்ளக் வாசகன் ஆனேன் .  11 'ம் வகுப்பு படிக்கும் போது , தேஶத்தில் emergency அறிவிக்கப் பட்டது .  மனஸில் இந்திரா காந்திக்கு எதிரான தீவ்ரக் கருத்துக்கள் வளர்ந்தன .  1977 'ல் தேர்தல் நடந்த போது ஜனதா கட்சிக்கு ஆதரவாக வேலை செய்தேன் . 77'ல் நாக்பூர் அருகில் பூடி போரி (ButiBori) என்ற நதியில் வெள்ளம் வந்தது .  ஜனதா கட்சி சார்பாக வெள்ள நிவாரணப் பணி நடக்கப் போவதாகவும் , விருப்பம் உள்ளவர்கள் கட்சி அலுவலகத்திற்கு வர வேண்டும் என்றும் ஒரு மிகச் சிறிய செய்தி நாக்பூர் செய்தித்தாளில் வந்தது .  என் கண்ணிலும் பட்டது .  வீட்டில் இருந்து 10 கி மீ தூரம் இருந்த அந்த அலுவலகத்திற்கு காலை 7 மணிக்குச் சென்றேன் .  அதிக எண்ணிக்கையில் நபர்கள் வராததால் நிகழ்ச்சி ரத்தானது என்றும், அடுத்த சதுக்கத்தில் இருந்து RSS சார்பாக 10/15 பஸ்கள் வெள்ள நிவாரணப் பணிக்குச் செல்வதாகவும் கட்சி அலுவலகர் சொல்லி விட்டார் .  நான் அங்கு சென்றேன் .  வெள்ள நிவாரணப் பணியில் கலந்து கொண்டேன் .  எனக்கு RSS அறிமுகமானது .  என் வாழ்க்கையின் திஶை மாறி விட்டது .

ஸங்கப் பணியில் இருந்து ஒய்வு பெற்ற பின்னர் , மேற்கொண்டு என்ன செய்யலாம் என்று முடிவு எடுத்திருக்கவில்லை .  நாஸிக்கில் ஒரு ப்ரபல ஸ்பார்க் ப்ளக் (Spark Plug) கம்பெனியின் பொது மேலாளர் ஆக இருந்த என் கல்லூரி நண்பனைச் சந்திக்கச் சென்றேன் .  கல்லூரி காலத்தில் நன்றாகப் பாடியவன் .  தபலா வாஸித்தவன் .  அக்காலத்தில்  உத்ஸாஹமாகவும் , ஆனந்தமாகவும் இருந்த அவன் அன்று சோர்ந்து காணப் பட்டான் .  "ஏனடா ?  தபலா வாஸிப்பதுண்டா ?  பாடல்கள் பாடுகிறாயா ?" என்று கேட்டேன் .  பெருமூச்சு விட்டான் . "மாஸம் 75,000 ரூபாய் வாங்குபவனுக்கு என்ன கவலை இருக்க முடியும் ?"  தன் எதிர்க்காலத்தைப் பற்றிய கவலை என்றான் .  இந்த கம்பெனி இருக்குமா இருக்காதா என்ற கவலை .  வேறு ஏதாவது நல்ல வேலை தேடும் கவலை . என்றான் .  "மனைவியுடன் அவ்வப்போது வெளியில் செல்கிறாயா ?"  "நேரம் இல்லை" . பத்தாம் வகுப்பில் இருக்கும் மகனுடன் அளவளாவுகிறாயா" ?  "எங்கு நேரம் ?"  "வயஸான தாயாருக்கு அருகில் உட்காருகிறாயா ?"  பெருமூச்சு தான் பதில் .  "நீ செத்து விட்டால் உன் இடத்தில் மற்றவனை நியமிக்க இந்த கம்பெனிக்கு எவ்வளவு நேரம் ஆகும் ?" நான் கேட்டேன் .  வறண்ட சிரிப்புடன் "இதோ வாஸலில் 8 / 10 துணை மேலாளர்கள் தயாராகக் காத்திருக்கிறார்கள் என் ஸீட் எப்பொழுது காலியாகும் என்று"  "உன் மனைவிக்கும் மகனுக்கும் தாயாருக்கும் உன்னுடைய replacement எவ்வளவு நேரத்தில் கிடைக்கும் (நீ செத்தால்) ?" என்று நான் கேட்டவுடன் அவன் சீரியஸ் ஆனான் .  "எங்கு உன் தேவை அதிகம் இருக்கிறதோ அங்கு நீ நேரம் கொடுப்பதில்லை .  எங்கு உன் கைநாட்டு மட்டும் தேவையோ அங்கு ஒரு நாளின் 15/18 மணி நேரத்தை செலவிடுகிறாய் .  இது ந்யாயமா ?  வாழ்க்கையை கொஞ்ஜம் balance செய்ய வேண்டாமா ?" நான் திட்டமிட்டு , சிந்தித்துச் சொன்ன பதில் இல்லை இது . ஆனால் , என் வாழ்க்கைக்கு ஒரு திஶை கிடைத்தது இந்த பதிலிலிருந்து .  அவன் என்னை மூன்று தினங்கள் தங்க வைத்து , கம்பெனியின் மேலாளர்களுக்கு ஒரோரு  மணி நேரம் வகுப்பு எடுக்கச் சொன்னான் .  கீதை படிக்க வேண்டும் என்ற முடிவிற்குக் காரணமானது அவனது இந்த வேண்டுகோள் .  பணம் ஸம்பாதிப்பதற்காக எந்த ஒரு வேலைக்கும் செல்ல வேண்டாமே என்ற எண்ணத்தை என் மனஸில் விதைத்தது இந்த ஸம்பவம் .

சென்னையில் பிஜேபியின் அகில பாரத செயற்குழு மற்றும் பொதுக்குழு கூட்டத்தின் ஆரம்ப நிகழ்ச்சியில் நான் வந்தே மாதரம் பாட வேண்டும் .  பொதுவாக நன்றாகப் பாடுபவன் , நல்ல குரல் வளம் கொண்டவன் .  என்ன நடந்தது , ஏன் நடந்தது , தெரியவில்லை .  ஆனால் , அன்று குரல் உடைந்து , மிக மோசமாகப் பாடினேன் . நன்றாகப் பாடி இருந்தால் ??? ப்ரதமர் வாஜ்பாய் முதல் கட்சியின் அனைத்துத் தலைவர்களும் இருந்த அக்கூட்டத்தில் ..அவர்களின் கவனத்தில் விழுந்து , சிறப்பானதொரு அறிமுகம் கிடைக்கப் பெற்று ...  என் வாழ்க்கை வேறு திஶையில் சென்றிருக்க முடியும் .  பரமனது விருப்பம் அதுவல்ல போலும் !!

நம் கையில் எதுவும் இல்லையா ? என்ற ஒரு கேள்வி எழ வாய்ப்பு உண்டு .  இல்லை என்பதே என் கருத்து .  நாம் செயல்கள் புரிய வேண்டும் .  முயற்சிகள் செய்ய வேண்டும் .  நம் ஸ்வபாவப்படி செய்ய வேண்டும் .  "நான் செய்கிறேன்" என்ற எண்ணம் மேலோங்காமல் , "நான் அவன் கைகளில் ஒரு கருவி மாத்ரமே" என்ற உணர்வுடன் செய்ய வேண்டும் .  "நான் எதிர்ப்பார்த்திடும் வகையில் விளைவுகள் இருந்திட வேண்டும்" என்ற பிடிவாதம் இல்லாமல் செய்ய வேண்டும் .   எல்லாம் அவன் விருப்பம் என்ற ஆழ்ந்த ஸமர்பண எண்ணத்துடன் செய்ய வேண்டும் .  அரைகுறை மனஸுடன் செய்திடாமல் முழு ஈடுபாட்டுடன் செய்திட வேண்டும் .  நம் கைகளில் இருப்பது இது மாத்ரமே .

யந்த்ராரூடானி மாயயா ... மிக அழகான ஶ்லோகம் இது.

தமேவ சரணம் கச்ச ...அவனது சரண் அடைவோம்.. அடுத்த ஶ்லோகம் சொல்கிறது.